بررسی رابطه عملکرد برتری دستی با مهارت های خودمراقبتی و مقایسه آن بین دانش آموزان عقب مانده ذهنی و عادی

هدف: برتری دستی و مهارت های خود مراقبتی در کاردرمانی جایگاه ویژه ای دارد و از مهارت های بنیادی در توان بخشی می باشد. این تحقیق توصیفی- تحلیلی در مدارس آموزش و پرورش منطقه 11شهر تهران در سال 1381بر روی 61دانش آموز عادی (32عدد راست دست، 29عدد چپ دست) و 59 دانش آموزش عقب مانده ذهنی آموزش پذیر (40عدد راست دست، 19عدد چپ دست) پایه های تحصیلی آمادگی، اول و دوم انجام گرفت. روش بررسی: میانگین سنی دانش آموزان عادی کم تر از دانش آموزان عقب مانده ذهنی بود (p=0/000) برخی از داده ها از طریق پرسش نامه های ویژه دادهای اختصاصی از طریق اجرای آزمون اختصاصی به صورت عملکردی از آزمودنی به عمل آمد. برتری دستی و مهارت های خود مراقبتی آنها مورد مقایسه و ارتباط آن بین دو گروه محاسبه شد. یافته ها: بین میانگین قدرت گریپ دست راست و چپ آزمودنی های راست دست مدارس عادی اختلاف معناداری وجود داشت (p=0/011) اما در آزمودنی های چپ دست اختلاف معناداری وجود نداشت (p=0/234). میان مهارت های خود مراقبتی و قدرت گریپ آزمودنی های عقب مانده ی ذهنی و عادی ارتباط معناداری وجود دار (p=0/000) مقایسه مهارت دستی دو گروه از نظر آماری اختلاف معناداری را نشان می دهد (p=0/000) نتیجه گیری: مقایسه هم بستگی بین مهارت دستی با مهارت خو مراقبتی در آزمودنی های عقب مانده ی ذهنی معنادارتراز آزمودنی های عادی بود(p<0/05) و هم بستگی بین برتری دستی و یا بیش تر از برتری دستی با چشم بود. در مقایسه ی دانش آموزان راست دست و چپ دست مدارس عادی بر اساس رتبه ی تولد اختلاف معناداری وجود دارد (p=0/963) پیشنهاد می شود برای ارزیابی و تعیی برتری دستی از چند جنبه (قدرت ، مهارت و از طریق پرسش نامه) مورد توجه  قرار گیرد و به صرف نوشتن با دست اکتفاء نگردد.